Anahtarsız bir kapı değildi,yağmursuz bir bulutta...

#PARÇA45

Bugün gökyüzü gibi,bedenim gibi kalbim,kalemim de üşüyordu.Hangi güven,hangi sevda şüpheliydi.Bu gece kabuk bağlayan yaralarım yeniden kanadı.Geçmiş,bu gece yine ilk günkü tazeliyle karşıma çıktı.Hiç geçmemiş gibi..

Bilerek mi yapıyordular,yoksa kader bile isteyemi karşıma çıkarıyordu aynı şeyleri...Yeterince çekmemişmiydim yüreğimi uyuşturan acıyı...

Keşke deyip, yüzümde yuvarlanan o hüzünleri hissede hissede çömeldim bomboş odanın ortasında.Hangi güvenin sorgusunu, şüphesini,yaşıyordu?

Bilmiyordu, gözünü tavana dikip, sahi ben defalarca aldatılmayı hakedecek kadar ne yaptım deyip, iliklerine kadar acıyı çaresizliği hissetmeyi bilmiyordu.

Anahtarsız bir kapı değildi,yağmursuz bir bulutta,dönme dolapsız bir parkta değildi yüreğim.

Bu iyi olmadı,

bu hiçte güzel olmadı.